Każdy chrześcijanin jest wezwany do tego, aby modlić się za innych. Modląc się z wiarą, możemy doświadczyć, że Chrystus Pan żyje i działa. Nieustannie wzywa swoich uczniów do niesienia pomocy. Przez nich pragnie objawić swoją miłość. Jedną z form pomocy jest modlitwa wstawiennicza.
Dokonuje się ona w ramach wspólnoty Kościoła, buduje wiarę i otwiera na ożywiające działanie Ducha Świętego. Prowadzenie modlitwy wstawienniczej to posługa wymagająca ogromnej odpowiedzialności. Osoby posługujące podejmują systematyczną formację, mają pragnienie służby i dary rozeznane przez odpowiedzialnych za grupę potwierdzone w praktyce.
Potrzebne jest bowiem odpowiednie przygotowanie, które niejednokrotnie realizuje się na przestrzeni lat. Źródłem siły dla osób podejmujących posługę modlitwy wstawienniczej jest codzienna Eucharystia. Ważne jest również to, że sami posługujący czerpią moc z tej modlitwy, posługa daje im wzrost wewnętrzny i wielką radość. Bywa tak, że po wielu godzinach spędzonych na modlitwie wstawienniczej nie czują zmęczenia.
Można teraz przejść do rodzajów modlitwy będącej wstawianiem się za kogoś. Może to być zwykła modlitwa prośby. Czym innym jest modlitwa o umocnienie, podczas której osoby posługujące starają się rozpoznać w sobie Głos Boży ale nie podejmują dogłębnego rozeznania problemu. Jeszcze czym innym jest modlitwa o uzdrowienie dokonująca się w obecności osoby proszącej, gdy ma miejsce rozeznawanie korzenia – przyczyny.
Modlitwa nad daną osobą wymaga jej zgody, dlatego nie powinno się podejmować modlitwy nad kimś, kto o to nie prosi. Nie zmuszajmy nikogo do modlitwy.
Wiele jest form i sposobów modlitwy wstawienniczej. Zwykle odbywa się ona tak, że osoby proszące o modlitwę wychodzą na środek, a pozostałe osoby modlą się w ich intencjach. Istotne znaczenie ma również modlitwa przed posługą, podczas której modlący ofiarowują siebie nawzajem Panu Bogu, prosząc również o Słowo prowadzące w czasie służby. Nieco inny przebieg ma posługa prowadzona choćby podczas seminarium, w którym bierze udział spora liczba osób. Wtedy modlący się tworzą dwie grupy. Jedna modli się ze wszystkimi oczekującymi przed Najświętszym Sakramentem. Druga, złożona z kilkuosobowych zespołów modli się w osobnych salkach nad osobami proszącymi o modlitwę. W końcu trzeba powiedzieć, że podczas modlitwy wstawienniczej prowadzimy walkę duchową. Święty Paweł w Liście do Efezjan (6, 12) jasno określa naszego przeciwnika.
Pomocą jest stara modlitwa egzorcyzmu do świętego Michała Archanioła.
Modlitwa wstawiennicza to modlitwa za innych – za konkretne osoby, ale też w intencjach ogólnych, np. za Kościół, parafię, wspólnotę, itp. W modlitwie wstawienniczej stajemy się znakiem zatroskania Pana Jezusa o cierpiącego człowieka, ta modlitwa przemienia ludzi. Wspierajmy się wzajemną modlitwą,
Dokonuje się ona w ramach wspólnoty Kościoła, buduje wiarę i otwiera na ożywiające działanie Ducha Świętego. Prowadzenie modlitwy wstawienniczej to posługa wymagająca ogromnej odpowiedzialności. Osoby posługujące podejmują systematyczną formację, mają pragnienie służby i dary rozeznane przez odpowiedzialnych za grupę potwierdzone w praktyce.
Potrzebne jest bowiem odpowiednie przygotowanie, które niejednokrotnie realizuje się na przestrzeni lat. Źródłem siły dla osób podejmujących posługę modlitwy wstawienniczej jest codzienna Eucharystia. Ważne jest również to, że sami posługujący czerpią moc z tej modlitwy, posługa daje im wzrost wewnętrzny i wielką radość. Bywa tak, że po wielu godzinach spędzonych na modlitwie wstawienniczej nie czują zmęczenia.
Można teraz przejść do rodzajów modlitwy będącej wstawianiem się za kogoś. Może to być zwykła modlitwa prośby. Czym innym jest modlitwa o umocnienie, podczas której osoby posługujące starają się rozpoznać w sobie Głos Boży ale nie podejmują dogłębnego rozeznania problemu. Jeszcze czym innym jest modlitwa o uzdrowienie dokonująca się w obecności osoby proszącej, gdy ma miejsce rozeznawanie korzenia – przyczyny.
Modlitwa nad daną osobą wymaga jej zgody, dlatego nie powinno się podejmować modlitwy nad kimś, kto o to nie prosi. Nie zmuszajmy nikogo do modlitwy.
Wiele jest form i sposobów modlitwy wstawienniczej. Zwykle odbywa się ona tak, że osoby proszące o modlitwę wychodzą na środek, a pozostałe osoby modlą się w ich intencjach. Istotne znaczenie ma również modlitwa przed posługą, podczas której modlący ofiarowują siebie nawzajem Panu Bogu, prosząc również o Słowo prowadzące w czasie służby. Nieco inny przebieg ma posługa prowadzona choćby podczas seminarium, w którym bierze udział spora liczba osób. Wtedy modlący się tworzą dwie grupy. Jedna modli się ze wszystkimi oczekującymi przed Najświętszym Sakramentem. Druga, złożona z kilkuosobowych zespołów modli się w osobnych salkach nad osobami proszącymi o modlitwę. W końcu trzeba powiedzieć, że podczas modlitwy wstawienniczej prowadzimy walkę duchową. Święty Paweł w Liście do Efezjan (6, 12) jasno określa naszego przeciwnika.
Pomocą jest stara modlitwa egzorcyzmu do świętego Michała Archanioła.
Modlitwa wstawiennicza to modlitwa za innych – za konkretne osoby, ale też w intencjach ogólnych, np. za Kościół, parafię, wspólnotę, itp. W modlitwie wstawienniczej stajemy się znakiem zatroskania Pana Jezusa o cierpiącego człowieka, ta modlitwa przemienia ludzi. Wspierajmy się wzajemną modlitwą,
Osobiście doświadczyłam wielu łask w czasie modlitwy wstawienniczej, coś niesamowitego
OdpowiedzUsuń